Ο Δημήτρης Ανδρεαδάκης γεννήθηκε το 1964 στα Χανιά της Κρήτης. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο το Δημήτρη Μυταρά. Από το 1991 έως το 1996 συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ecole National Superieure des Beaux-Arts του Παρισιού με καθηγητές τους P. Carron και V. Velickovic. Κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών (1986-1991) και μεταπτυχιακών του σπουδών (1992-1996) υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.), της Γαλλικής Κυβέρνησης, του Ιδρύματος Ωνάση και του Ιδρύματος Λεβέντη. Έργα του βρίσκονται σε μουσεία, πινακοθήκες, δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρονται: Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Μπενάκη, Βουλή των Ελλήνων, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Μουσείο Φρυσίρα, Πινακοθήκη Κουβουτσάκη, Συλλογή Σ. Μπεργελέ, Συλλογή Δ. Ματζώρου, Συλλογή Γ. Διαμαντόπουλου κα. To 2008, εξελέγη επίκουρος καθηγητής, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, του Πολυτεχνείου Κρήτης, στα Χανιά, για το μάθημα των Εικαστικών Τεχνών.