Ο Νίκος Περαντινός, οι γονείς του οποίου κατάγονταν από την Πάρο, γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε γλυπτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας από το 1928 έως το 1933, με καθηγητή του τον Θωμά Θωμόπουλο Κατά τα έτη 1935 – 1940 εργάστηκε στο εργαστήριο γλυπτικής του Μιχάλη Τόμπρου.

Το 1941, ο Περαντινός διορίστηκε μόνιμος γλύπτης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας, εγκατέλειψε όμως τη θέση αυτή το 1947 για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Παρίσι. Παρακολούθησε μαθήματα γλυπτικής στην Ακαδημία Ζυλιάν (Αcademie Julian) και στη Σχολή Καλών Τεχνών (Ecole Superiere des Beaux Arts) του Παρισιού, με καθηγητές τον Μαρσέλ Ζιμόν, τον Αλφρέ Ζαννιώ και τον Ανρί Ντροπσύ. Το 1949, το έργο του «Ολυμπία» βραβεύθηκε με χάλκινο μετάλλιο στο Παρισινό Σαλόνι των Γάλλων Καλλιτεχνών.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1951 και ανέλαβε και πάλι την παλιά θέση του στο Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου εργάστηκε για την αναστήλωση αρχαίων γλυπτών. Το 1974 ίδρυσε ιδιωτική σχολή γλυπτικής στην Πάρο, απ’ όπου είλκε την καταγωγή του, και στην οποία μαθήτευαν δωρεάν οι νέοι του νησιού.

Το 1972 ο Περαντινός τιμήθηκε με το Α΄ Εθνικό Βραβείο Εικαστικών Τεχνών, ενώ το Μάρτιο του 1991, λίγους μήνες πριν το θάνατό του, η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Αριστείο Καλών Τεχνών. Ο Περαντινός συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (π. χ. Μπιενάλε Βενετίας 1936 και 1955, Μπιενάλε Αλεξανδρείας 1955).