Χρησιμοποιώντας ως αναφορά το ιστορικό γεγονός της Μικρασιατικής καταστροφής, και με άξονα την προσφυγική κρίση ως διαχρονική   πραγματικότητα, εδώ προβάλλονται τρία κυρίαρχα και εμβληματικά στοιχεία: Η γυναίκα ως πρωταρχικό μοτίβο και σύμβολο πολιτισμού – γέννησης και συντήρησής του, η αντίπερα όχθη ως άσβεστος νόστος και

τέλος, τα μονοπάτια του άγνωστου, ως πορεία για μια «Ιθάκη».