Ο Σαράντης Καραβούζης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Από το 1969 έως το 1963 σπούδασε ζωγραφική με δάσκαλο το Γ. Μόραλη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, μελετώντας παράλληλα και την τέχνη της τοιχογραφίας. Το 1964 περιοδεύει στην Ελλάδα, για να μελετήσει την ελληνική τέχνη, ύστερα από υποτροφία που επέτυχε για τα σκηνικά του για το Λαϊκό Μπαλέτο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Το 1966 δίδαξε σχέδιο στα Κέντρα Τεχνολογικών Εφαρμογών στην Αθήνα, ενώ ένα χρόνο αργότερα εγκατέλειψε την Ελλάδα για να σπουδάσει στην École des Beaux-Arts του Παρισιού με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης. Εκεί ασχολήθηκε με τη χαρακτική, ενώ παράλληλα παρακολούθησε και θεωρητικά μαθήματα στην École Pratique des Hautes Études και στη Σχολή του Λούβρου. Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ασχολήθηκε με τη χαρακτική, αρχικά με την ξυλογραφία, ενώ στη συνέχεια με τη χαλκογραφία και μετά το 1978 με τη λιθογραφία. Για το καλλιτεχνικό του έργο του έχει απονεμηθεί το βραβείο Drouant-Cartier. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και της Société Nationale des Beaux-Arts. Πρωτοπαρουσίασε το έργο του σε ατομική έκθεση στην Ελλάδα το 1971 στην Γκαλερί «Ώρα» και ακολούθησαν πολλές ατομικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Ακόμη, έχει μεγάλη συμμετοχή σε ομαδικές εκθέσεις τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων. Έργα του ανήκουν στην Εθνική Πινακοθήκη, στην Πινακοθήκη Αβέρωφ, στην Πινακοθήκη Κουβουτσάκη, στο Μουσείο Β. και Ε. Γουλανδρή στην Άνδρο, στο Musée d’ Art Moderne στο Παρίσι, στη Bibliothèque Nationale του Παρισιού κ.α.